Doel Huisvestingswet
Met de Huisvestingswet kunnen gemeenten sturen in de woonruimteverdeling. Het uitgangspunt is keuzevrijheid van woningzoekenden. Een gemeente mag dit alleen beperken vanwege zwaarwegende redenen. Als gemeenten toewijzingsregels willen hanteren, moeten zij een huisvestingsverordening vaststellen. Gemeenten kunnen daarover geen convenanten meer sluiten met woningcorporaties. Wel is de gemeente verplicht alle relevante partijen daarbij te betrekken, dus ook corporaties.
Wat houdt de wijziging in?
De Huisvestingswet krijgt de volgende mogelijkheden:
- Gemeenten mogen 50% van huurwoningen toewijzen aan mensen met een economische, maatschappelijke of lokale binding. De verdeling tussen die 3 groepen mag de gemeente zelf bepalen.
- Gemeenten mogen specifieke beroepen aanmerken als cruciaal, zodat ze mensen die dat beroep uitoefenen sneller een woning in de gemeente kunnen aanbieden.
- Kopers van een nieuwbouwwoning met een verkoopprijs tot € 355.000 moeten in sommige gemeenten een huisvestingsvergunning aanvragen. Die krijgen ze alleen als hun inkomen past bij de verkoopprijs van de woning.
- Bij nieuwbouw kunnen gemeenten kopers met binding aan de gemeente en/of een bepaald beroep voorrang geven.
- De leefbaarheid in een wijk kan reden zijn een huisvestingsverordening in te stellen.
Aedes: beperk inbreuken op recht vrije vestiging
Aedes stuurde eerder een brief met punten van zorg over het wetsvoorstel. We hebben begrip voor de wens om regionaal of lokaal maatwerk te kunnen leveren, maar vinden dat die inbreuken op het vrije vestigingsrecht slechts beperkt moeten worden toegepast. Naast schaarste kan ook het leefbaarheidscriterium daarvoor als grondslag dienen.
