Europese regelgeving schrijft voor dat de doelgroep voor sociale huisvesting afgebakend moet worden. Lidstaten moeten daar zelf invulling aan geven. Dat kan door middel van een inkomensgrens. In een aantal buurlanden is die (veel) hoger dan in Nederland.
Sinds 2010 kent ook Nederland een inkomensgrens voor sociale huurwoningen. Volgens Aedes en vele anderen is de Nederlandse inkomensgrens voor onze woningmarkt te laag. Een grote groep huishoudens met een laag middeninkomen heeft op veel plekken in ons land nauwelijks alternatieven om een geschikt huis te vinden. Op basis van die argumentatie kan Nederland de eigen ruimte nemen om de inkomensgrens te verhogen.
